Domowe przedszkole – 13.05.2020 – dzieci starsze – zerówka

_______________________________________________________________________________________________________________________

Drogie Dzieci, chciałybyśmy, abyście dziś poznali obrażalską gąsienicę.

1. Na rozgrzewkę ułóżcie puzzle: LINK

Brawo, świetnie sobie poradziliście. Ułożyliście motyla, który nazywa się Rusałka pawik. Poznajcie kilka informacji z życia tych pięknych owadów.

– Motyl jest owadem. Ciało owadów zbudowane jest z trzech części: głowy, tułowia i odwłoka. (Na tułowiu są 3 pary odnóży czyli 6 odnóży, 2 pary skrzydeł a na głowie czułki.)
– Motyle tak jak inne owady są zmiennocieplne. Jeśli ich ciało nie osiągnie temperatury około 30°C są niezdolne do lotu. Dlatego też owady te są bardzo często przyłapywane na wygrzewaniu się na słońcu z rozłożonymi skrzydłami.
– Podstawą żywienia motyli jest nektar kwiatów.
– Dorosłe motyle niestety nie cieszą się zbyt długim życiem. Jest to najczęściej od 2 do 4 tygodni.

2. „Nikt mnie więcej nie zobaczy” (Walentyn Bieriestow). Posłuchajcie opowiadania o obrażalskiej gąsienicy.

Gąsienica uważała się za bardzo piękną i nie ominęła ani jednej kropli rosy, żeby się w niej nie przejrzeć. – Ach, co to za uroda! – szeptała, oglądając ze wszystkich stron swój pospolity pyszczek i wyginając grzbiet, żeby popatrzeć na dwa złociste prążki. – Szkoda, że nikt, a nikt nie zwraca na mnie uwagi. Aż raz zdarzyło się, że po łące chodziła dziewczynka i zbierała kwiaty. Gąsienica czym prędzej wpełzła na najpiękniejszy kwiatek. Dziewczynka spostrzegła ją i zawołała: – Co za brzydactwo! – Ach, tak! – syknęła obrażona gąsienica. – Wobec tego nikt nigdy, nigdzie, za nic w świecie, w żadnym wypadku i w żadnych okolicznościach więcej mnie nie zobaczy! Daję na to słowo honoru uczciwej gąsienicy! Skoro się dało słowo honoru – należy go dotrzymać. Zwłaszcza kiedy się jest gąsienicą. I gąsienica wpełzła na drzewo. Z pnia na sęk, z sęka na gałąź, z gałęzi na gałązkę, z gałązki na sęczek. Wyciągnęła z pyszczka jedwabną niteczkę i zaczęła się nią owijać. Snuje się niteczka, owija gąsienicę raz, drugi, dziesiąty, setny… I wreszcie gąsienica zniknęła w miękkim jedwabnym kokonie. – Och, jaka jestem zmęczona! – westchnęła. – Ale owinęłam się znakomicie. W kokonie było ciepło, ciemno i… nudno. Gąsienica ziewnęła raz, potem drugi i zasnęła. Mijał dzień za dniem. Letni wietrzyk kołysał gałązką, szeleściły cicho liście, a obrażona gąsienica spała i spała. Obudziła się wreszcie. Widocznie słońce musiało mocno dogrzewać, bo w kokonie upał był nieznośny. – Muszę przewietrzyć trochę mój domek – postanowiła i wyskubała małe okienko w kokonie. – Ach, jak pięknie pachną kwiaty! – Gąsienica wychyliła się nieco. „Nikt mnie tu wśród listków nie zauważy, co mam sobie żałować powietrza” – pomyślała. Wychyliła się jeszcze troszeczkę, znowu troszeczkę i… wypadła ze swojej kryjówki! Ale zamiast spaść z drzewa na ziemię, uniosła się do góry! I nagle na tejże samej łące zobaczyła tę samą dziewczynkę. „Co za wstyd! – pomyślała. Że jestem brzydka, to nie moja wina, gorzej, że teraz wszyscy będą mnie nazywać kłamczuchą. Dałam słowo honoru, że nikt mnie nie zobaczy, i słowa nie dotrzymałam. Hańba!”. Zrozpaczona upadła w trawę. A wtedy nadbiegła dziewczynka i zawołała: – Ach, jaki piękny! – Czyżby to o mnie mowa? – szepnęła zdziwiona gąsienica. – Zdaje się, że o mnie. I wierz tu ludziom! Dziś mówią tak, a jutro zupełnie inaczej. Na wszelki wypadek przejrzała się jednak w kropelce rosy. – Cóż to takiego? W lustereczku ktoś nieznajomy z długimi, bardzo długimi wąsami! Wygięła grzbiet. Na grzbiecie są dwa piękne kolorowe skrzydła! – Patrzcie, patrzcie! Stał się cud! Najprawdziwszy cud! Jestem motylem! I kolorowy motylek poszybował wesoło nad łąką, bo przecież on nie dawał motylowego słowa honoru, że nikt go nie ujrzy.

Po wysłuchaniu treści dziecko odpowiada na pytania, np.

– Co sądziła o sobie gąsienica?
– Jaka naprawdę była gąsienica?
– Dlaczego dziewczynka powiedziała o niej: brzydactwo?
– Co postanowiła obrażona gąsienica?
– Jaka niespodzianka czekała gąsienicę po wyjściu z kryjówki?

3. Dzieci oglądają prezentowane etapy rozwoju motyla (jaja, larwę, poczwarkę oraz dorosłego motyla):

lub

4. Pamiętajcie, że skrzydełka motyla są symetryczne – to znaczy, że mają identyczne wzory rozmieszczone na prawym i lewym skrzydle.

5. Poznajcie różne rodzaje motyli. Spróbujcie zapamiętać ich nazwę i wygląd.

6. Zabawa „Przeczytaj i narysuj”.
Wykonajcie ilustrację pasującą do tekstu. Na koniec głośno odczytajcie tekst nad swoją ilustracją.

7. Praca plastyczna do wyboru.

8. Na koniec ćwiczenie na równowagę.

Dziękujemy za dziś. Świetnie się spisaliście. Pamiętajcie, że czekamy na efekty waszych prac.